Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

"Tο παραμύθι της ΑΥΡΑΣ"

Ήταν μια κρύα νύχτα του Φλεβάρη.  Έξω το χιόνι έπεφτε πυκνό και αγκάλιαζε κάθε τι που έβρισκε μπροστά του. Εκεί σε μια μικρή και όμορφη πόλη του Βορρά, εκείνη τη χιονισμένη νύχτα,  ήλθε στον κόσμο ένα κοριτσάκι. Ήλθε και γέμισε χαρά όλη την οικογένεια.  Ήταν το τέταρτο στη σειρά παιδί τους και το τρίτο κορίτσι.  Η μανούλα του το κρατούσε απαλά στην αγκαλιά της και  του έδινε με όλη της την ψυχή την αγάπη της. Ήταν το στερνοπούλι της όπως το έλεγε. Ευχόταν γι΄αυτό το μικρό σπλάχνο της  τόσα πολλά. Να ΄ναι  προ πάντων γερό, να ΄χει στη ζωή του τύχη και να ΄ναι γεμάτο χάρες κι αρετές. Έκλεισε τα μάτια της και παρακάλεσε την Παναγιά να΄ναι πάντα κοντά του, να του δίνει δύναμη και υπομονή και να το προστατεύει από κάθε τι κακό στη ζωή του. Να μπορεί να φανεί χρήσιμο στον κόσμο που ήλθε και να προσφέρει με όποιον τρόπο αυτό μπορεί στον διπλανό του. Κι  ύστερα του έδωσε ένα ζεστό φιλί, το ακούμπησε στην κούνια του να κοιμηθεί κι έγειρε κι αυτή κουρασμένη στο μαξιλάρι της. 

Ξαφνικά το μικρό δωμάτιο του Νοσοκομείου γέμισε φως.  Ένα φως που την έκανε να σαστίσει.  Κατά βάθος όμως ένιωθε μια γλυκιά ανατριχίλα, ένα όμορφο και γλυκό συναίσθημα.  Στράφηκε αμέσως στην κούνια που είχε αφήσει το βρέφος της. Ένα μικρό αγγελούδι χόρευε και τραγουδούσε πάνω από την κούνια.  Το μωρό ήταν ήρεμο και κοιμόταν. Ένα ανεπαίσθητο χαμόγελο στόλιζε το μικρό προσωπάκι του.   Κάπου κάπου το μικρό αγγελάκι πλησίαζε πιο κοντά στο βρέφος και κάτι ψιθύριζε στο αυτάκι του.  Ναι ναι, του ΄δινε μία μία τις χάρες που τόσο πολύ λαχταρούσε η μανούλα του.  Καλοσύνη, Σύνεση, Εντιμότητα, Φιλευσπλαχνία, Δικαιοσύνη, Δύναμη, Υπομονή, Καρτερικότητα.  Αυτά τα μεγάλα δώρα ήταν τα πρώτα δώρα που πήρε η μικρούλα, ύστερα από την αγάπη των γονιών της.  Τέλος, το μικρό αγγελάκι πετώντας χαμογελαστό δίπλα στο μαξιλάρι της μανούλας, της ζήτησε να φροντίσει ώστε το μικρό της κοριτσάκι να αξιοποιήσει όλες αυτές τις αρετές που δέχθηκε.   Και η μανούλα χαρούμενη αλλά και σαστισμένη ακόμη, του  έδωσε την υπόσχεση : «Θα φροντίσω να μεγαλώσει αυτό το παιδί έχοντας σαν οδηγό όλα αυτά που τόσο απλόχερα του χάρισες!!  Όσο ζω και αναπνέω θα είμαι κοντά του και θα το φροντίζω».  Το μικρό αγγελούδι τότε άρχισε να σιγοτραγουδά ένα τραγούδι που η μελωδία του γέμισε το μικρό δωμάτιο με χρώματα απαλά που έδιναν φως σε κάθε γωνιά του.  Άνοιξε τα φτερά του και πήρε στην αγκαλιά του το μωρό λέγοντάς του :  «Η αγκαλιά μου αυτή είναι το μεγαλύτερο δώρο μου.  Είναι η καλή μου ΑΥΡΑ.  Θα την έχεις πάντα μαζί σου και θα φροντίζεις να την χαρίζεις  όπου βρεθείς».  Μ΄αυτά τα λόγια ο μικρός άγγελος έφυγε αφήνοντας στο δωμάτιο μια γλυκιά ΑΥΡΑ που έκανε την μανούλα να ξυπνήσει ήρεμη και γαλήνια.  Κοίταξε δίπλα της το μωρό της που κοιμόταν και ευχήθηκε το όνειρό της να βγει αληθινό.  Πίστευε βαθιά μέσα της πως το κοριτσάκι της θα ΄χει σ΄όλη της τη ζωή αυτή την καλή αύρα που θα την νιώθει κάθε ένας που θα είναι κοντά της και θα την αγαπά.  Πίστευε επίσης πως θα ΄χει τη δύναμη και  την υπομονή να μεγαλώσει την κορούλα της μ΄όλες αυτές τις αρετές που ο μικρός άγγελος της χάρισε.

Τα χρόνια περνούσαν και  το κοριτσάκι μεγάλωνε κάτω από το αυστηρό αλλά γεμάτο αγάπη βλέμμα των γονιών της.  Η μανούλα της φρόντιζε να κρατά πάντα την υπόσχεσή της.  Της  δίδασκε με τις δικές της πράξεις την καλοσύνη, τη δικαιοσύνη, την υπομονή, την εντιμότητα,  και την αγάπη για τον συνάνθρωπο.  Και περνώντας τα χρόνια το μικρό κοριτσάκι έγινε μια κοπέλα γεμάτη χαμόγελο, χαρά και αισιοδοξία!!!  Ήταν η χαρά μέσα στο σπιτικό τους.   Η καλή της ΑΥΡΑ υπήρχε παντού, σε ότι κι αν έκανε, όπου κι αν βρισκόταν. Οι άνθρωποι που την αγαπούσαν το ένιωθαν και μάλιστα επεδίωκαν τη συντροφιά της.   Όμως ήλθαν και δύσκολα χρόνια.  Ο γεμάτος δύναμη και περηφάνια πατέρας τους αρρώστησε και πέθανε.  Άφησε αυτήν την μανούλα μόνη με τα τέσσερα ορφανά της.   Οι ευθύνες που της άφησε όμως την δυνάμωσαν ακόμη πιο πολύ.  Πήρε τη ζωή στα χέρια της και αγωνίστηκε σκληρά.   Η μικρή της κόρη, το στερνοπούλι της, ήταν πάντα κοντά της.  Κολλημένη κυριολεκτικά στο φουστάνι της.  Η μανούλα ήταν γι΄αυτήν το ΠΑΝ.  Χωρίς αυτήν ένιωθε ότι δεν θα υπήρχε ο κόσμος. 

Πέρασαν πολλά χρόνια.  Όλα τα παιδιά της μανούλας μεγάλωσαν, σπούδασαν, αποκαταστάθηκαν, έκαναν τις δικές τους οικογένειες.  Το στερνοπούλι της μεγάλωσε κι αυτό.  Την  είδε να μεγαλώνει να γίνεται, κοπέλα, γυναίκα, σύζυγος, μητέρα.  Ζούσε κοντά της, την  χαιρόταν και την καμάρωνε.  Σ΄όλες τις δυσκολίες έπαιρνε δύναμη απ΄αυτήν.  Βαθιά μέσα της πίστευε ότι αυτό το κορίτσι ήταν ευλογημένο.  Είχε πάρει τόσα δώρα με τη γέννησή του ώστε τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι ικανό να την γονατίσει.  Γιατί η ζωή πραγματικά προσπάθησε να την γονατίσει πολλές φορές.  Όμως πάντα κατάφερνε να στέκεται όρθια, δυνατή, χαμογελαστή και αισιόδοξη!!!  Και αυτήν την χαρά, την αισιοδοξία και την αγάπη της για τη ζωή προσπαθεί συνεχώς να την μεταδίδει στους γύρω της.  Με την γλυκιά ΑΥΡΑ που έχει,  νιώθει ότι ξεπερνά πολλά, δυσκολίες, αδυναμίες, χιλιάδες καθημερινά προβλήματα.



Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

"Χριστουγεννιάτικα γούρια" Νο 1

Πως πέρασε τόσος καιρός από τότε που άρχισα να φτιάχνω τα χριστουγεννιάτικα δεν το έχω καταλάβει. Πεσμένη με τα μούτρα κυριολεκτικά για να τελειώσω ό,τι έπρεπε να παραδοθεί, έμεινα για λίγο καιρό μακριά από τη γειτονιά μας!!!


Κάπου κάπου φωτογράφιζα μερικά και τώρα νομίζω ότι ήλθε η ώρα να σας τα δείξω!!



Γούρια λοιπόν για τα Χριστούγεννα και για τον καινούργιο χρόνο που έρχεται!!!  Κρεμάστε τα στην εξώπορτά  σας και διώξτε μακριά ό,τι σας "χαλά"!!! 


Γεμίστε με καλή ενέργεια το σπίτι σας ακούγοντας τα κουδουνάκια κάθε φορά που ανοιγοκλείνετε την εξώπορτα!!


Είναι νομίζω μια πολύ καλή και οικονομική πρόταση για δώρο στους καλούς μας φίλους.  Χαριτωμένο, φωτεινό, γεμάτο χρώματα και προπάντων καλή ΑΥΡΑ.  

Την τελευταία λέξη κρατείστε την στο μυαλό σας.  Σε λίγο καιρό έχω να σας διηγηθώ ένα όμορφο και γλυκό παραμύθι, μια ιστορία σαν αυτές που ακούγαμε όταν ήμασταν μικρά από τις γιαγιάδες μας!!!

Σας φιλώ και σας εύχομαι να έχετε μια όμορφη, ήρεμη και δημιουργική εβδομάδα!!!


Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Καρφίτσες

Καρφίτσες πέτου πάλι σήμερα σε τρεις εκδοχές.  Είναι βολικές και ταιριάζουν με όλα τα χρώματα!!


Είναι φτιαγμένες με μέταλλο αλπακά, μπρούντζο και τσιπς από ημιπολύτιμες πέτρες.



Το μέταλλο αλπακά αφού πήρε το επιθυμητό σχήμα, τρίφτηκε, γυαλίστηκε, σφυρηλατήθηκε και πέρασε μια βόλτα από τα υλικά μου για να διαλέξει αυτά που του ταιριάζουν.



Διάλεξε κόκκινα και πράσινα τσιπς και πετρούλες, τα φόρεσε, κοιτάχθηκε στον καθρέφτη και έσκασε ένα χαμόγελο ικανοποίησης.  Το ψυχρό μέταλλο είχε μεταμορφωθεί σε καρφίτσα!!!

Σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο και ζεστό  Σαββατοκύριακο!!!


Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια κρεμάστρα όλο χάρη και τσαχπινιά"

Είχε έλθει με τα χειμωνιάτικα από το καθαριστήριο.  Δεν ήθελα λοιπόν να την πετάξω κι εκείνη το καταλάβαινε!!!  Κάθε φορά που άνοιγα την ντουλάπα μου την έβλεπα μπροστά μου.  Τη λυπόμουν τη καημενούλα, έτσι αδυνατούλα και γυμνή που την έβλεπα να κρέμεται.  Απ΄την άλλη την ένιωθα να μου φωνάζει  ψιθυριστά !! "Λυπήσουμε σε παρακαλώ και ντύσε με την καημενούλα" μου έλεγε κάθε φορά.  "Αργότερα, έχω δουλειά τώρα" της απαντούσα βιαστικά για να την αποφύγω.  Βέβαια τι θα μου κόστιζε να βάλω πάνω της ένα πουκάμισο.......το πολύ πολύ να το ξανασιδέρωνα!!!!   Και την άφηνα να πλαντάζει στο κλάμα.

Πέρασε λίγος καιρός, το κρύο δυνάμωσε, φορέσαμε κι εμείς τα πιο ζεστά ρούχα και η κρεμάστρα κρεμόταν ακόμη γυμνή και καχεκτική  στη ντουλάπα.   Το ψιθύρισμά της τώρα είχε μετατραπεί σε κραυγή απόγνωσης και απελπισίας.  "Τι θα γίνει επιτέλους με μένα, θα πάρω κάποτε σειρά"  φώναζε και χτυπιόταν.  Φοβήθηκα μη μου πάθει τίποτα κι έχω και τύψεις. Έτσι αποφάσισα να την αποζημιώσω για τα καλά.   "Όχι καλή μου, δε θα σου φορέσω ρούχα" της είπα χαρούμενα "κοσμήματα και στολίδια θα σου βάλω".  Κάπου εκεί στην άκρη ήταν τα γούρια που έφτιαχνα εκείνες τις μέρες.  "Να την βάλουμε την κακομοίρα στην παρέα μας"  τα ρώτησα.  Κι αυτά άρχισαν τα κουδουνίσματα, τις χαρούλες, και τα γέλια.   



Πήρα το πιο φανταχτερό γούρι  και το κρέμασα πάνω της, της έδεσα φιόγκους με τις πιο λαμπερές κορδέλες, της φόρεσα κουδουνάκια  και πάνω πάνω στην κορυφή της φόρεσα για καπέλο ένα μεγάλο 2012. 


Πω πω πω χαρά!!!!  Γέμισε το εργαστήρι μου χάχανα!!!   Τότε άρχισαν τα τραγούδια.........όλοι μαζί, πέτρες, κορδόνια, κουδουνάκια, κορδέλες, μέταλλα, στολίδια κι εγώ μπήκαμε σ΄ένα χαρούμενο χορό που κράτησε ώρες!!!!



"Θα ΄σαι το δικό μου γούρι για το 2012" της είπα γλυκά και βλέποντάς την έτσι στολισμένη την καμάρωσα!!  Μου χαμογέλασε γλυκά, κουνώντας τα κουδουνάκια της και έτσι.............έζησε αυτή καλά κι εμείς καλύτερα!!!!



Την φωτογράφισα και την έβαλα στην εξώπορτα!!!  Θα μείνει εκεί για όλο το χρόνο για να μου θυμίζει   πόσο όμορφα πέρασα όσο την στόλιζα!!!




Μπήκαμε πια φίλες μου στην περίοδο που θα πρέπει κάτι να κάνουμε, κόντρα σε όσα κακά συμβαίνουν γύρω μας, για να αλλάξει η διάθεσή μας και να αρχίσουμε να μπαίνουμε στο πνεύμα των γιορτών.  Από σήμερα λοιπόν, ας κάνουμε ότι μπορούμε για να δώσουμε μια νότα χαράς και αισιοδοξίας με όποιον τρόπο μπορεί κάθε μια μας!!!

Σημείωση :  Η ανάρτηση αυτή είναι η δική μου απάντηση στο κάλεσμα/παιχνίδι της καλής φίλης Ρένας.




Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

"Καρφιτσώστε την στο πέτο"

Καλησπέρα φίλες μου και καλή εβδομάδα!!!  Τον τελευταίο καιρό ξέρω ότι σας έχω παραμελήσει λιγάκι. Λίγο που με έχει συνεπάρει η  προσπάθεια υλοποίησης καινούργιων ιδεών που έχω κατά καιρούς και δουλεύω στο μυαλό μου,  λίγο οι παραγγελίες για γούρια που δεν τελειώνουν, έχω αφοσιωθεί κυριολεκτικά και δε βγαίνω από το εργαστήρι μου.  Όμως προσπαθώ να ξεκλέψω λίγο χρόνο, να μπω βιαστικά στα σπιτάκια σας και  σας καμαρώσω.  Η αλήθεια είναι ότι χάνω πολλά από τη γειτονιά αυτόν τον καιρό αλλά ελπίζω ότι θα επανέλθω σύντομα.

Και  μια λοιπόν και ο καιρός έχει κρυώσει πια και τα χοντρά παλτό έχουν βγει από τις ντουλάπες, είπα να φτιάξω......τι άλλο, καρφίτσες για το πέτο και όχι μόνο!!!  Μια ιδέα για καρφίτσα σας δείχνω σήμερα φτιαγμένη με μέταλλο αλπακά.  Ο σχεδιασμός της απλός και εύκολος, η διαδικασία κατασκευής της όμως απαιτεί υπομονή, επιμονή και βέβαια μεγάλη όρεξη!!!  


Καρφιτσώστε τες όπου εσείς θέλετε.......στο πέτο, στην μπασμίνα, στο χοντρό ζιβάγκο.



Σε επόμενη ανάρτηση σκοπεύω να σας δείξω ολόκληρη τη σειρά που έφτιαξα φέτος.



Μέχρι τότε......σας φιλώ και σας αγαπώ!!!!!


Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

"Pearl ring", ένα μικρό δείγμα της νέας μου συλλογής!!

Αυτόν τον καιρό, ανάμεσα στα γούρια και τα στολίδια, προσπαθώ να υλοποιήσω κάποιες νέες ιδέες μου.  Το δαχτυλίδι που σας δείχνω είναι μέσα στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας.  Τα υλικά του  είναι ο επιχρυσωμένος μπρούντζος και οι πέρλες.  Είναι δεμένα μεταξύ τους με μια νέα τεχνική που ακόμη τη δουλεύω και προσπαθώ να την τελειοποιήσω. 






Σε μια κατάσταση αναμονής, σε μια κατάσταση απογοήτευσης  όλοι μας προσπαθούμε  να ελπίζουμε για το καλύτερο,  ας ευχηθούμε  να επικρατήσει στους "μεγάλους" σύνεση και λογική ώστε οι αποφάσεις τους να μην παρασύρουν όλους μας στον όλεθρο. 



Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

"Black Onyx and pearls" Ένας τέλειος συνδυασμός!!!

Λέγεται ότι ο μαύρος όνυχας διαλύει τις φοβίες, τις αμφιβολίες και την ανασφάλεια.  Αν όντως αυτό ισχύει τότε τον χρειαζόμαστε όλοι μας αυτόν τον καιρό!!! Φορέστε τον λοιπόν νοερά, συνδυάστε τον με κάποιο σας ρούχο και  προσπαθήστε να νιώσετε  απαλλαγμένες από κάθε τι δυσάρεστο, έστω για λίγο, έστω μόνο για μια στιγμή κλείνοντας τα μάτια!!!  

Εικ. 1η :  Λεπτομέρεια κολιέ από μαργαριτάρια που είναι δεμένα κόμπο-κόμπο.  Στις άκρες του κολιέ είναι προσαρμοσμένα charms από επιχρυσωμένο ασήμι και μαύρο και λευκό όνυχα


Εικ. 2η :  Βραχιόλι με πέτρες μαύρου ταγιαριστού όνυχα και στοιχεία και charms από επιχρυσωμένο ασήμι


Εικ. 3η :  Κολιέ μακρύ με μαργαριτάρια, μαύρο όνυχα και στοιχεία από επιχρυσωμένο ασήμι


Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

"Φίλοι μου επέστρεψα"

Ένα δεκαπενθήμερο ταξίδι μου στην Κύπρο με κράτησε μακριά σας.  Δεν ξέρω αν σας έλειψα, μερικές θα αναρωτηθήκατε αν είμαι καλά, κάποιες μάλιστα εκφράσατε την ανησυχία σας στέλνοντάς μου mail και σας ευχαριστώ, εγώ πάντως, όποτε μου το επέτρεπε η αδύναμη σύνδεσή μου με το διαδίκτυο, προσπαθούσα να μαθαίνω νέα σας, πετώντας βιαστικά από το ένα blog στο άλλο.   Τώρα πια είμαι εδώ, στην Αθήνα, έτοιμη για την επανένταξή μου σ΄αυτή τη γλυκιά και φιλόξενη γειτονιά!!!  Ομολογώ ότι μου λείψατε, αυτή η καθημερινή επικοινωνία τελικά μας προσφέρει τόσα πολλά!!!

Παρ΄ότι έχω ξεκινήσει αυτές τις μέρες να ετοιμάζω τις χριστουγεννιάτικες κατασκευές μου, σήμερα δε θα σας δείξω τίποτα.  Αυτό θα γίνει λίγο πριν τις γιορτές.  Έχω πολλά σχέδια στο μυαλό μου και μακάρι να έχω υγεία, χρόνο, δύναμη, όρεξη και.......χρήματα για να τα πραγματοποιήσω!!!

Σήμερα λέω να σας ξεναγήσω σε ένα χώρο που επισκέφθηκα σ΄αυτό το ταξίδι μου.  Είναι ο καλλιτεχνικός χώρος της  καλής μου Μαρούσιας, μιας φίλης στην Κύπρο που από τη στιγμή που συναντηθήκαμε και ανακαλύψαμε πόσα κοινά ενδιαφέροντα μας ενώνουν, δώσαμε την υπόσχεση η μία στην άλλη ότι όχι μόνο θα βλεπόμαστε όποτε πάω στην Κύπρο αλλά και ότι θα συνεργαστούμε στενά στο μέλλον.


 Τα σχέδια που κάναμε δεν είχαν τελειωμό. Ο χώρος που διαθέτει στην Λευκωσία είναι ιδιαίτερα φιλόξενος, ζεστός, με έναν καλλιτεχνικό αέρα που σε προδιαθέτει γλυκά και σου δίνει έμπνευση για δημιουργία.





Και η Μαρούσια γλυκιά και γελαστή, ταπεινή και φιλόξενη με δέχθηκε κοντά της με τόσο ενθουσιασμό και χαρά. Οι δημιουργίες της όλες είναι ιδιαίτερα προσεγμένες.  Με υποδέχθηκε δουλεύοντας μπροστά σε ένα τεράστιο τραπέζι γεμάτο πολύχρωμες χάντρες, κορδόνια, και πέτρες. Αυτό τον καιρό ετοιμάζει τη χειμερινή συλλογή της από μπαλαρίνες, μπότες και τσαντάκια.  Ενθουσιάστηκα, ξετρελάθηκα......μακάρι να είχα περισσότερο χρόνο και να μπορούσα να μείνω λίγο παραπάνω κοντά της.  


Μαρούσια μου καλή, εύχομαι να μπορούμε να συναντιόμαστε συχνά είτε στη Λευκωσία είτε στην Αθήνα......είμαι σίγουρη ότι απ΄τις συναντήσεις μας θα προκύψουν υπέροχες εκπλήξεις!!!!!  Να΄σαι πάντα καλά, να χαίρεσαι να δημιουργείς και να προσφέρεις αυτή τη χαρά σε όσους την έχουν ανάγκη!!

Να λοιπόν ένας  ακόμη λόγος για να επισκέπτομαι την Λευκωσία συχνά, σκέφτηκα  αποχαιρετώντας την!!!


Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

"Cornelian - Κορνεόλη"

Η Κορνεόλη είναι μια υπέροχη πέτρα που έχει ένα παράξενο πορτοκαλοκόκκινο χρώμα.   Το όνομά της προέρχεται από τη λατινική λέξη caro που σημαίνει σάρκα και αυτό μάλλον λόγω του χρώματός της που προσεγγίζει το χρώμα της σάρκας.   Το χρώμα αυτό το οφείλει σε προσμίξεις οξειδίου και υδροξειδίου του σιδήρου.

Εικ. 1η :  Πολύ μακρύ κολιέ και βραχιόλι, φτιαγμένα με κορνεόλη, αχάτη, όνυχα και στοιχεία από επιχρυσωμένο ασήμι

Είναι γνωστή σαν "Πέτρα του πάθους" γιατί στην αρχαία Αίγυπτο, όπου την έχουμε συναντήσει σε πολλές ανασκαφές, πίστευαν ότι ενισχύει την αγάπη και το πάθος.  Τη χρησιμοποιούσαν για να στολίσουν τα κοσμήματά τους και την τοποθετούσαν σε τάφους, πάνω στο σώμα του νεκρού σαν φυλαχτό, για να υπάρχει προστασία  στην ψυχή στο ταξίδι της στον άλλο κόσμο.

Εικ. 2η :  Βραχιόλι φτιαγμένο με κορνεόλη, αχάτη, μαύρο όνυχα και στοιχεία από επιχρυσωμένο ασήμι

Σήμερα, πιστεύεται ότι φέρνει σ΄αυτόν που τη φορά, ευημερία, καλοτυχία, ενισχύει τη σεξουαλικότητα, βοηθά στην αυτοσυγκέντρωση και τονώνει το θάρρος.

Εικ. 3η :  Το ίδιο βραχιόλι

Λέγεται, επίσης, ότι  ισορροπεί την καρδιά με το μυαλό,  βοηθά να πραγματοποιούνται οι επιθυμίες μας και γενικά ισορροπεί την ενέργεια στο σπίτι μας.

Εικ. 4η :  Το σετ σε πλήρη διάταξη

 Κοιτάσματα σήμερα υπάρχουν σε Ινδία Σρι Λανκα, Βραζιλία, Ουρουγουάη.

Αφιερωμένη η ανάρτησή μου σήμερα στους φίλους και φίλες που ανήκουν στο ζώδιο της Παρθένου         γιατί λέγεται ότι η κορνεόλη επηρεάζει άμεσα  το ζώδιο αυτό .




Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

"Ένα βατόμουρο μεσ΄το Φθινόπωρο"

Ένα βατόμουρο, σκέτη γλύκα, έφερε την τύχη στο σπιτικό μου!!!  



Η Νάντια (Χεριών Έργα) έκανε την κλήρωσή της και προς μεγάλη μου έκπληξη ήμουν μία από τις τυχερές!!


Το παρέλαβα με μεγάλη χαρά και το κρατώ  σαν σύμβολο αγάπης, φιλίας, καλοσύνης, ευγένειας, μεγαλοψυχίας και πολλών πολλών άλλων αρετών και αξιών που έχει η Νάντια μας!!!


Χίλια ευχαριστώ γλυκιά μου Νάντια, εύχομαι να΄σαι πάντα καλά και να συνεχίζεις να μας χαρίζεις όλες αυτές τις ομορφιές, που με τόση αγάπη και μεράκι φτιάχνεις!!!!



Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

"Black Onyx, η λαμπερή πολυτέλεια"

Ταγιαρισμένες πέτρες μαύρου γυαλιστερού όνυχα.  Κάθε φορά που φτιάχνω κάποιο κόσμημα μ΄αυτήν την πέτρα κάτι παθαίνω.  Κρατώντας το κόσμημα στα χέρια μου και νιώθοντας αυτές τις γυαλιστερές πέτρες να γλιστρούν στα δάχτυλά μου ηρεμώ, χαλαρώνω παράξενα και μερικές φορές ονειρεύομαι!!!!  Δεν ξέρω αν αυτή η διάθεση, αυτό το συναίσθημα δημιουργείται από την ενεργειακή δύναμη αυτής της πέτρας ή αν η αίσθηση που έχεις όταν την χαϊδεύεις σε χαλαρώνει......γεγονός είναι πάντως  ότι σε μένα προσωπικά ταιριάζει απόλυτα!!!!

Εικ. 1η: Πολύ μακρύ κολιέ, φτιαγμένο με ταγιαρισμένες πέτρες μαύρου όνυχα, αχάτες σε γήινες αποχρώσεις και στοιχεία από επιχρυσωμένο ασήμι

Το κόσμημα που σας παρουσιάζω σήμερα σηματοδοτεί καλλιτεχνικά για μένα την αρχή της περιόδου Φθινόπωρο-Χειμώνας !!!! 

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

"Σκουλαρίκια από αχάτη στα χρώματα του μοβ"

Ζητώ συγγνώμη για την αναστάτωση που δημιούργησα με την προηγούμενη ανάρτησή μου.  Ίσα ίσα που έκανα τη δημοσίευση,  πήρα μερικά σχόλια και αυτό ήταν.  Έχασα και  την ανάρτηση και το υλικό της.
Σπεύδω λοιπόν να επανορθώσω δείχνοντάς σας κάτι άλλο.  Ένα ζευγάρι σκουλαρίκια με πέτρες μοβ αχάτη.  Ελπίζω να σας αρέσουν!!







Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

"Πράσινο, το χρώμα της χαλάρωσης και της ελπίδας"

Αυτό το καιρό όλοι μας νομίζω έχουμε ανάγκη για λίγη παραπάνω χαλάρωση μέχρι να έλθουν οι μουντές μέρες του Χειμώνα, που οι δυσκολίες της καθημερινότητας και οι υποχρεώσεις θα μας στρεσάρουν.  Ας χαλαρώσουμε λίγο παραπάνω λοιπόν τώρα,  έτσι για να έχουμε απόθεμα δύναμης και ελπίδας αργότερα!!

Σ΄αυτό το πνεύμα σήμερα κι εγώ με ένα εξαιρετικά λεπτεπίλεπτο εφαρμοστό κολιεδάκι στο πράσινο, μια και θεωρείται το χρώμα της χαλάρωσης και της ελπίδας!!

Εικ. 1η :  Λεπτεπίλεπτο κολιέ με πέτρες χαουλίτη σε πράσινη απόχρωση, κοράλλια και στοιχεία από επιχρυσωμένο ασήμι.

Το πράσινο είναι ένα χρώμα ουδέτερο που ταιριάζει θαυμάσια με τα περισσότερα χρώματα.  Αν ρίξουμε μια ματιά στη φύση θα δούμε ότι συνυπάρχει αρμονικά με όλα τα χρώματα.
Συνεργάζεται πολύ καλά με τα ισχυρά και ζωντανά χρώματα, παρέχοντας ένα ιδανικό φόντο για τα χρώματα αυτά.

Εικ. 2η :  Λεπτεπίλεπτο κολιέ με πέτρες χαουλίτη σε πράσινη απόχρωση, κοράλλια και στοιχεία από επιχρυσωμένο ασήμι.

Μπορεί να λειτουργήσει εξίσου καλά με απαλά και διακριτικά χρώματα, στην περίπτωση αυτή όμως χρειάζεται προσοχή ώστε να διατηρηθεί η επιθυμητή ισορροπία, γιατί εύκολα το πράσινο μπορεί να κυριαρχήσει έναντι αυτών των αποχρώσεων.

Το πράσινο, λοιπόν, είναι το χρώμα της ξεκούρασης και της χαλάρωσης, γι΄αυτό χαλαρώστε και ευθυμήστε με ένα γλυκό τραγουδάκι σε "πράσινη απόχρωση":

http://www.youtube.com/watch?v=7MBU23jA_Hw

Εύχομαι σε όλους μια καλή και ήρεμη εβδομάδα!!!


Αυτά που μ΄αρέσουν