Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Καρφίτσες

Καρφίτσες πέτου πάλι σήμερα σε τρεις εκδοχές.  Είναι βολικές και ταιριάζουν με όλα τα χρώματα!!


Είναι φτιαγμένες με μέταλλο αλπακά, μπρούντζο και τσιπς από ημιπολύτιμες πέτρες.



Το μέταλλο αλπακά αφού πήρε το επιθυμητό σχήμα, τρίφτηκε, γυαλίστηκε, σφυρηλατήθηκε και πέρασε μια βόλτα από τα υλικά μου για να διαλέξει αυτά που του ταιριάζουν.



Διάλεξε κόκκινα και πράσινα τσιπς και πετρούλες, τα φόρεσε, κοιτάχθηκε στον καθρέφτη και έσκασε ένα χαμόγελο ικανοποίησης.  Το ψυχρό μέταλλο είχε μεταμορφωθεί σε καρφίτσα!!!

Σας εύχομαι να περάσετε ένα όμορφο και ζεστό  Σαββατοκύριακο!!!


Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια κρεμάστρα όλο χάρη και τσαχπινιά"

Είχε έλθει με τα χειμωνιάτικα από το καθαριστήριο.  Δεν ήθελα λοιπόν να την πετάξω κι εκείνη το καταλάβαινε!!!  Κάθε φορά που άνοιγα την ντουλάπα μου την έβλεπα μπροστά μου.  Τη λυπόμουν τη καημενούλα, έτσι αδυνατούλα και γυμνή που την έβλεπα να κρέμεται.  Απ΄την άλλη την ένιωθα να μου φωνάζει  ψιθυριστά !! "Λυπήσουμε σε παρακαλώ και ντύσε με την καημενούλα" μου έλεγε κάθε φορά.  "Αργότερα, έχω δουλειά τώρα" της απαντούσα βιαστικά για να την αποφύγω.  Βέβαια τι θα μου κόστιζε να βάλω πάνω της ένα πουκάμισο.......το πολύ πολύ να το ξανασιδέρωνα!!!!   Και την άφηνα να πλαντάζει στο κλάμα.

Πέρασε λίγος καιρός, το κρύο δυνάμωσε, φορέσαμε κι εμείς τα πιο ζεστά ρούχα και η κρεμάστρα κρεμόταν ακόμη γυμνή και καχεκτική  στη ντουλάπα.   Το ψιθύρισμά της τώρα είχε μετατραπεί σε κραυγή απόγνωσης και απελπισίας.  "Τι θα γίνει επιτέλους με μένα, θα πάρω κάποτε σειρά"  φώναζε και χτυπιόταν.  Φοβήθηκα μη μου πάθει τίποτα κι έχω και τύψεις. Έτσι αποφάσισα να την αποζημιώσω για τα καλά.   "Όχι καλή μου, δε θα σου φορέσω ρούχα" της είπα χαρούμενα "κοσμήματα και στολίδια θα σου βάλω".  Κάπου εκεί στην άκρη ήταν τα γούρια που έφτιαχνα εκείνες τις μέρες.  "Να την βάλουμε την κακομοίρα στην παρέα μας"  τα ρώτησα.  Κι αυτά άρχισαν τα κουδουνίσματα, τις χαρούλες, και τα γέλια.   



Πήρα το πιο φανταχτερό γούρι  και το κρέμασα πάνω της, της έδεσα φιόγκους με τις πιο λαμπερές κορδέλες, της φόρεσα κουδουνάκια  και πάνω πάνω στην κορυφή της φόρεσα για καπέλο ένα μεγάλο 2012. 


Πω πω πω χαρά!!!!  Γέμισε το εργαστήρι μου χάχανα!!!   Τότε άρχισαν τα τραγούδια.........όλοι μαζί, πέτρες, κορδόνια, κουδουνάκια, κορδέλες, μέταλλα, στολίδια κι εγώ μπήκαμε σ΄ένα χαρούμενο χορό που κράτησε ώρες!!!!



"Θα ΄σαι το δικό μου γούρι για το 2012" της είπα γλυκά και βλέποντάς την έτσι στολισμένη την καμάρωσα!!  Μου χαμογέλασε γλυκά, κουνώντας τα κουδουνάκια της και έτσι.............έζησε αυτή καλά κι εμείς καλύτερα!!!!



Την φωτογράφισα και την έβαλα στην εξώπορτα!!!  Θα μείνει εκεί για όλο το χρόνο για να μου θυμίζει   πόσο όμορφα πέρασα όσο την στόλιζα!!!




Μπήκαμε πια φίλες μου στην περίοδο που θα πρέπει κάτι να κάνουμε, κόντρα σε όσα κακά συμβαίνουν γύρω μας, για να αλλάξει η διάθεσή μας και να αρχίσουμε να μπαίνουμε στο πνεύμα των γιορτών.  Από σήμερα λοιπόν, ας κάνουμε ότι μπορούμε για να δώσουμε μια νότα χαράς και αισιοδοξίας με όποιον τρόπο μπορεί κάθε μια μας!!!

Σημείωση :  Η ανάρτηση αυτή είναι η δική μου απάντηση στο κάλεσμα/παιχνίδι της καλής φίλης Ρένας.




Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

"Καρφιτσώστε την στο πέτο"

Καλησπέρα φίλες μου και καλή εβδομάδα!!!  Τον τελευταίο καιρό ξέρω ότι σας έχω παραμελήσει λιγάκι. Λίγο που με έχει συνεπάρει η  προσπάθεια υλοποίησης καινούργιων ιδεών που έχω κατά καιρούς και δουλεύω στο μυαλό μου,  λίγο οι παραγγελίες για γούρια που δεν τελειώνουν, έχω αφοσιωθεί κυριολεκτικά και δε βγαίνω από το εργαστήρι μου.  Όμως προσπαθώ να ξεκλέψω λίγο χρόνο, να μπω βιαστικά στα σπιτάκια σας και  σας καμαρώσω.  Η αλήθεια είναι ότι χάνω πολλά από τη γειτονιά αυτόν τον καιρό αλλά ελπίζω ότι θα επανέλθω σύντομα.

Και  μια λοιπόν και ο καιρός έχει κρυώσει πια και τα χοντρά παλτό έχουν βγει από τις ντουλάπες, είπα να φτιάξω......τι άλλο, καρφίτσες για το πέτο και όχι μόνο!!!  Μια ιδέα για καρφίτσα σας δείχνω σήμερα φτιαγμένη με μέταλλο αλπακά.  Ο σχεδιασμός της απλός και εύκολος, η διαδικασία κατασκευής της όμως απαιτεί υπομονή, επιμονή και βέβαια μεγάλη όρεξη!!!  


Καρφιτσώστε τες όπου εσείς θέλετε.......στο πέτο, στην μπασμίνα, στο χοντρό ζιβάγκο.



Σε επόμενη ανάρτηση σκοπεύω να σας δείξω ολόκληρη τη σειρά που έφτιαξα φέτος.



Μέχρι τότε......σας φιλώ και σας αγαπώ!!!!!


Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

"Pearl ring", ένα μικρό δείγμα της νέας μου συλλογής!!

Αυτόν τον καιρό, ανάμεσα στα γούρια και τα στολίδια, προσπαθώ να υλοποιήσω κάποιες νέες ιδέες μου.  Το δαχτυλίδι που σας δείχνω είναι μέσα στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας.  Τα υλικά του  είναι ο επιχρυσωμένος μπρούντζος και οι πέρλες.  Είναι δεμένα μεταξύ τους με μια νέα τεχνική που ακόμη τη δουλεύω και προσπαθώ να την τελειοποιήσω. 






Σε μια κατάσταση αναμονής, σε μια κατάσταση απογοήτευσης  όλοι μας προσπαθούμε  να ελπίζουμε για το καλύτερο,  ας ευχηθούμε  να επικρατήσει στους "μεγάλους" σύνεση και λογική ώστε οι αποφάσεις τους να μην παρασύρουν όλους μας στον όλεθρο. 



Αυτά που μ΄αρέσουν